Video diary: #111. O ORISMOS TOY PENALTY

Σάββατο 3 Μαΐου 2008

#111. O ORISMOS TOY PENALTY

12 σχόλια:

Ιωάννης Πρωτονοτάριος είπε...: Πω ρε φίλε!!! Από τις καλύτερες στιγμές του ελληνικού κινηματογράφου!!!!!!!!!
Σταύρος Τσιώλης "Ας περιμένουν οι γυναίκες" μια μακεδονική καλοκαιρινή κωμωδία.
Θα ρίξω μερικά trivia γιατί καραγουστάρω! Ο Τσιώλης είναι ο πιο αγαπημένος μου σκηνοθέτης!!!

Λοιπόν, η ταινία αποτελεί κατά κάποιο τρόπο συνέχεια της ταινίας "Παρακαλώ γυναίκες μην κλαίτε" (που είναι η πιο αγαπημένη μου ελληνική ταινία όλων των εποχών! Ποίηση, φιλοσοφία, μουσική, γύφτοι, ατάκες, έρωτας, θρησκεία, τέχνη, όλα σε γενναίες και ισορροπημένες δόσεις. Ψάξτε να τη βρείτε).

Ο Τσιώλης στα νιάτα του ήταν ένα από τα αστέρια της Φίνος Φιλμ. Η πασίγνωστη του "Κατάχρηση εξουσίας" έγινε επιτυχία διεθνώς! Και ξαφνικά, τρώει ένα φλας και τα παρατάει όλα! Μετά από 15 χρόνια ξαναεμφανίζεται με ένα εντελώς διαφορετικό στυλ από τα εμπορικά θρίλλερ με τα οποία έγινε γνωστός. Αρχίζει να γυρίζει αντιεμπορικά road movies, με μηδενικό budget, με ερασιτέχνες ηθοποιούς. "Μούσα" του σχεδόν σε όλες αυτές τις ταινίες ο Αργύρης Μπακιρτζής (Χειμερινοί κολυμβητές). Άλλο χαρακτηριστικό είναι ότι όλες πλην της παρούσας είναι γυρισμένες στην πελλοπόνησο (Τριπολιτσώτης γαρ). Εξού και ο υπότιτλος "Μακεδονική".
Η συγκεκριμένη ταινία είναι από τις ελάχιστες στην οποία παίζουν επαγγελματίες ηθοποιοί.
Ο Τσιώλης έχει μια τεχνική. Μαζεύει όλο το καστ, τους "φτιάχνει", τους φέρνει όλους σε μια κατάσταση που να γουστάρουν, συνήθως σκαρώνει κάποιο γλέντι, και μετά αρχίζει να τραβάει. Τα περισσότερα είναι χωρίς σενάριο. Έτσι τα γυρίσματα κρατάνε συνήθως μια βδομάδα και κάθε πλάνο είναι τραβηγμένο μόνο μια φορά!

Η συγκεκριμένη ταινία είχε αρχικά τίτλο "το ιστορικό συνέδριο της Βόλβης" αλλά τον έκοψε η παραγωγή ως αντιεμπορικό!

Καλά, μιλάμε, ξέρω όλους τις διαλόγους απ'έξω!

Ψάξτε να βρείτε το "Παρακαλώ γυναίκες μην κλαίτε"!!!!; 3 Μαΐου 2008 στις 2:57 μ.μ.
Ιωάννης Πρωτονοτάριος είπε...: Για όποιον ενδιαφέρεται,
οι ταινίες του Τσιώλη (της δεύτερης εποχής φυσικά) είναι:

# Μια τόσο μακρινή απουσία (1985)
# Σχετικά με τον Βασίλη (1986)
# Ακατανίκητοι εραστές (1988)
# Έρωτας στη Χουρμαδιά (1990)
# Παρακαλώ γυναίκες, μην κλαίτε (1992)
# Ο χαμένος θησαυρός του Χουρσίτ Πασά (1995)
# Ας περιμένουν οι γυναίκες (1998)
# Φτάσαμεε! (2004)

Άμα τις βρείτε να μου γράψετε..!
Εγώ τις είχα δει σε αφιέρωμα του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Πάντως ό,τι βρείτε το θέλω! Όσα έχουν στον τίτλο τη λέξη "γυναίκες" τα έχω. Όποιος τα θέλει να του τα δώσω.; 3 Μαΐου 2008 στις 3:03 μ.μ.
Moss Doe είπε...: Γνωρίζοντας την βαρύτητα αυτών που λέω, για μένα το "Ας περιμένουν οι γυναίκες", είναι η καλύτερη ελληνική κωμωδία (και όχι μόνον) των τελευταίων 20 χρόνων. Η αγία τριας που πρωταγωνιστεί, κάνει αληθινές τις πιο σουρεαλιστικές καταστάσεις, λόγια καθημερινά τους πιο σουρεαλιστικούς διαλόγους, μετατρέπει μια διατριβή πάνω στη κρίση των 50 (;) και παντρεμένος με παιδιά, σε κωμωδία πολιτική, ποδοσφαιρική, μουσική κοκ

ΤΑ 'ΧΩ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ...:); 5 Μαΐου 2008 στις 3:31 μ.μ.
Tertuliano Máximo Afonso είπε...: Τι ταινιάρα ρε! Αναμφισβήτητα ο κορυφαίος διάλογος του νέου ελληνικού κινηματογράφου! Το είχα βγάλει και εγώ λίγο καιρό πριν αυτό το βιντεάκι μαζί με ένα άλλο, από την ίδια ταινία, σε άλλο blog. Σύντομα θα βγάλω και το άλλο και εδώ, με την άλλη κορυφαία σκηνή: "και ψήφισε η μάνα μου Νέα Δημοκρατία;.."
Χαχαχα!

Εχτές, με αφορμή το post είδα το "Παρακαλώ γυναίκες, μην κλαίτε".
Ακόμη χτυπάω το κεφάλι μου που δεν πήγα στο φεστιβάλ να δω το αφιερωμα στον Τσιώλη και έτρεχα σε άλλες ταινίες, όπως επίσης και που δεν πήρα εγκαίρως χαμπάρι ότι βγήκε σε dvd το "Ας περιμένουν οι γυναίκες" σε κάποια εφημερίδα!

Υ.Γ.: Έχει μηπως κανείς το "Τα 'χω με τον εαυτό μου"; Το ψαχνω!; 6 Μαΐου 2008 στις 6:05 μ.μ.
Tertuliano Máximo Afonso είπε...: Moss doe, δεν στέλνεις το mail σου να σου στείλουμε πρόσκληση για να συμμετάσχεις (αν θέλεις φυσικά) στο blog;
:); 6 Μαΐου 2008 στις 6:08 μ.μ.
Ιωάννης Πρωτονοτάριος είπε...: @Tertuliano Máximo Afonso: μη νομίζεις.. κι εγώ στα φεστιβάλ κυρίως μεθάω.. μη νομίζεις ότι πάω σε ταινίες; 8 Μαΐου 2008 στις 7:05 π.μ.
Ιωάννης Πρωτονοτάριος είπε...: @Johan Sebastian Vah: Άλλαξα το βίντεο με ένα άλλο (σχεδόν ίδιο), απλώς γιατί έλειπε η αρχική ατάκα, η παραγγελιά!!! Συγχώρεσέ με αλλά την παραγγελιά τη θεωρώ την κορυφαία ατάκα όλης της ταινίας!

"ΤΑ'ΧΩ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ!"; 8 Μαΐου 2008 στις 7:35 π.μ.
Ιωάννης Πρωτονοτάριος είπε...: Α! και κάτι τελευταίο που θυμήθηκα! Η ατάκα που λέει προς το τέλος της σκηνής ο Μπακιρτζής: "Από τότε που είπανε ότι η Μυρτώ πρέπει να νοσηλευτεί σε ψυχιατρείο, κάθεται στο μαγαζί πολλές ώρες ακίνητος" δεν συσχετίζεται με τίποτα μέσα στην ταινία. Πουθενά δεν αναφέρεται κάτι για Μυρτώ. Εδώ είναι που οι μελετητές του Τσιώλη διχάζονται. Οι μεν λένε ότι πρόκειται για σεναριακό άλμα και οι δε ότι είναι εξωσεναριακή αυτοαναφορά.; 8 Μαΐου 2008 στις 7:52 π.μ.
Tertuliano Máximo Afonso είπε...: Μπράβο Πρωτονοτάριε, και εγώ σκέφτηκα να το αλλάξω το βίντεο. Καλά έκανες!

"Ξύπνησε! Ξύπνησε!"

Ο διάλογος σχετικά με τη Μυρτώ είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός στοιχείου της δύναμης των σεναρίων του Τσιώλη. Οι διάλογοι δεν περιορίζονται στο αυστηρό πλαίσιο που ορίζει η υπόθεση και των γνώσεων που έχει -ή θα έχει μέχρι το τέλος- αποκτήσει ο θεατής για τους ήρωες, ξεφεύγουν από αυτό και προσδίνουν μια καθαρά ρεαλιστή χροιά στη ταινία και σύμφωνα με το δικό μου γούστο είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Γιατί άραγε ότι λέει ένας ήρωας να συσχετίζεται πάντα με την υπόθεση;; 8 Μαΐου 2008 στις 3:12 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Παιδιά, προβάλλουμε την ταινία,

"Πρακαλώ, γυναίκες, μην κλαίτε"

μεθαύριο 13 Ιουνίου 2008, 20:30
στην Ιατρική σχολή, Μικράς Ασίας 75 στο Γουδή
Εισοδος Ελευθερη.; 12 Ιουνίου 2008 στις 12:54 π.μ.
Tertuliano Máximo Afonso είπε...: Κρίμα ρε γαμώτο, είμαι Θεσσαλονίκη... Αθηναίοι, σπεύσατε!

Ευχαριστούμε για την ενημέρωση παιδιά.; 12 Ιουνίου 2008 στις 3:58 μ.μ.
Unknown είπε...: Η Μυρτώ είναι η άρρωστη αδερφή του Ζουγανέλη ρε σεις!; 7 Σεπτεμβρίου 2010 στις 3:49 μ.μ.