Παρακάτω βλέπετε κάποια βίντεο των φωτογράφων JR + marco σχετικά με την φωτογραφική δουλειά τους. Στο πρώτο βίντεο βλέπουμε φωτογράφιση με χρήση 28mm φακού (το ονομάζουν 28 millimeters project) μεταναστών σε γκετοποιημένες περιοχές της Γαλλίας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Εγώ μάλλον συμφωνώ με την άποψη που λέει ότι κάτι τέτοιες ενέργειες το μόνο που προσπαθούν να κάνουν είναι να δώσουν με εξαναγκαστικό τρόπο μια επίπλαστη ανθρώπινη είκονα σε κάτι το οποίο εκ της φύσεώς του είναι τελείως απάνθρωπο.
Και αν το δούμε και από την φωτογραφική του σκοπιά το θέμα γιατί αλήθεια χρειάζεται για να δείξεις την ομοιότητα δύο ανθρώπων/πολιτισμών να τραβήξεις τα πορτραίτα που κάνουν γκριμάτσες με ευρυγώνιο από τόσο κοντά με μόνο αποτέλεσμα ουσιαστικά να δημιουργείς καρικατούρες; Μόνο ελαφρύτητα μπορεί να χαρακτηρίσει το καθαρά φωτογραφικό μέρος (από όσο φαίνεται τουλάχιστον στα βίντεο).
Ακόμη και ο τρόπος που γινόντουσαν οι φωτογραφίσεις (πολύ κοντά στο πρόσωπο σαν ο φακός να επιτίθεται, ασταμάτητα "κλικ", γρήγορες οδηγίες στους φωτογραφιζόμενους) δεν ξέρω γιατί, εμένα πάντως μου θύμισαν κάτι σε βιασμό...
Σκέψου πόσο δύσκολο στην υλοποίηση είναι ένα τέτοιο project. Νομίζω ότι η συγκεκριμένη δουλειά πέρα της καλλιτεχνικής χροιάς, ξεκινά ένα διάλογο σχετικά με το θέμα.
Ο τύπος πηγαίνει και κάνει αφισοκολλήσεις στο Βερολίνο και στο Παρίσι με φωτογραφίες του τείχους (οι οποίες έχουν τα πορτραίτα μέσα). Από μακριά οι τοίχοι φαίνονται σαν το τείχος της Παλαιστίνης. Νομίζω ότι αυτό ευαισθητοποιεί σχετικά με το θέμα αυτό.
Πως είναι να φαίνεται ένα τείχος στο κέντρο του Παρισιού ή του Βερολίνου;
Ο τύπος ξεκινά με αφετηρία την φωτογραφία και πηγαίνει και "στήνει ολόκληρο το τείχος" (concept) σε μια άλλη δυτική πόλη.
Δεν χρησιμοποιεί την φωτογραφία για να κάνει φωτογραφία δρόμου, αλλά για να πάρει καρικατούρες-πορτραίτα.
Άσχετο: Αν πρόσεξες χρησιμοποιεί Kodak Tri-X 400 και Ilford HP5 400 φιλμάκια (και τα δύο κλασσικής παλιάς-τεχνολογίας και όχι τύπου Kodak T-MAX 400 ή Ilford 400 Delta).
Δημοσίευση σχολίου