Video diary: # 216. χωρίς λόγια

Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008

# 216. χωρίς λόγια

3 σχόλια:

Ιωάννης Πρωτονοτάριος είπε...: Για την ετικέτα και μόνο σου κάνω πρόταση γάμου!!!!!!! Υπάρχουν όμως μερικά πράγματα που πρέπει να ξεκαθαριστούν μεταξύ μας. Αντιλαμβάνομαι ότι αγαπάς τα ζώα. Κι εγώ το ίδιο. Έχω όμως την αίσθηση ότι οι αγάπες μας διαφέρουν λίγο. Θα σου μιλήσω για τα δικά μου συναισθήματα.

Πολλοί, βλέποντας αυτό το βιντεάκι λισως πιστέψουν ότι αυτά που βλέπουν είναι συμπτωματικά. Στην πραγματικότητα είναι πολύ αληθινά. Ειδικά τα σκυλιά, πραγματικά προσπαθούν να μιλήσουν. Πραγματικά προσπαθούν να επαναλάβουν αυτό που ακούν. Δεν υποννοώ ότι καταλαβαίνουν τη σημασία του, ακριβώς όπως κι ένα βρέφος που λέει τις πρώτες του λέξεις, δεν σημαίνει ότι τις καταλαβαίνει κι όλας.
Τα κατοικίδια, και πάνω από όλα τα σκυλιά, έχουν την τάση, όχι μόνο να μιμούνται τα αφεντικά τους αλλά να υιοθετούν μεγάλα κομμάτια από την προσωπικότητά τους. Με λίγα λόγια τα σκυλιά έχουν την τάση με τον καιρό να εξανθρωπίζονται.
Φυσικά η ανθρώπινη προσωπικότητα που αποκτούν είναι πάντα ελλειπής και πάντα εις βάρος της σκυλίσιας προσωπικότητας.
Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται ο δικός μου σκεπτικισμός. Τι είναι τελικά το δέον για ένα σκυλί; Να γίνει ένας πλήρως ανεπτυγμένος πνευματικά και ψυχικά σκύλος, ή ένα δείγμα, μια καρικατούρα ανθρώπου;
Επειδή δεν θέλω να ακούγομαι δριμύς ούτε να μέμφω τους φίλους μου θα αφήσω τις θεωρίες και θα σας πω μια προσωπική μου ιστορία.
Όταν ήμουν στο στρατό έτυχε να βρεθώ σε μια προανάκριση για το θάνατο ενός σκύλου. Δεν ξέρω τι ξέρετε για τα στρατιωτικά ή αστυνομικά σκυλιά αλλά πρόκειται για τα πιο εκπαιδευμένα σκυλιά που υπάρχουν. Αν τα αντιστοιχούσαμε με μας θα λέγαμε ότι πρόκειται για σκυλιά με 4 πτυχία, 3 διδακτορικά, 7 πτυχία ξένων γλωσσών, 5 νταν σε πολεμικές τέχνες κλπ. Εννοείται ότι αυτά τα σκυλιά κοστίζουν σχεδόν όσο ένα άρμα μάχης. Κάθε τέτοιο ζώο έχει τον προσωπικό του "σκυλά" (μη γελάτε, έτσι λέγονται) που το αναλαμβάνει εκ γενετής, το συνοδεύει σε όλα τα ταξίδια του στη Γερμανία και στην Αμερική (γιατί εκεί βρίσκονται τα καλά σκυλοπανεπιστήμια) και πίσω από αυτόν υπάρχει μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων. Μια διμοιρία για ένα σκύλο! Φυσικά δεν μιλάμε για το αστρονομικό ποσό που κοστίζει ένας τέτοιος σκύλος.
Πέθανε λοιπόν ο κακομοίρης και έπρεπε να αποδοθούν ευθύνες. Έτσι ξεκίνησε μια μεγάλη διαδικασία ερευνών και ανακρίσεων. Το πόρισμα του ιατροδικαστή ήταν ότι "τα σωθικά του ήταν δεμένα κόμπο"!!! Το συνολικό πόρισμα της προανάκρισης (γιατί παρακολούθησα μέχρι τη σύνταξη της δικογραφίας - εγώ τη συνέταξα βασικά) ήταν το εξής.
Ο σκύλος που ήταν στο ανώτατο επιτρεπτό επίπεδο εκπαίδευσης, έμενε τα τελευταία χρόνια στην Αλεξανδρούπολη. Ήδη τα ψυχολογικά προβλήματα που είχε ήταν τεράστια. Ο εκεί διοικητής, είτε από άγνοια είτε από στρατιωτική στενομυαλιά, είχε φαγωθεί να μεταθέσει το σκύλο στην Ξάνθη. Ο σκυλάς έκανε επανειλημμένες αναφορές να μη γίνει αυτό γιατί θα ήταν ολέθριο για το σκύλο. Τελικά με τα πολλά ο σκύλος μετατέθηκε. (Προσέξτε: ο σκύλος μετατίθεται, όχι ο σκυλάς). Η αλλαγή ήταν το τελικό χτύπημα στη σμπαραλιασμένη ψυχοσύνθεση του σκύλου. Ένα βράδυ, ένα μήνα μετά, η ψυχική ένταση που ένοιωσε το ζώο ήταν τόση ώστε το στομάχι του σφίχτηκε και συστράφηκε τόσες φορές γύρω από τα έντερά του που όταν τον άνοιξε ο ιατροδικαστής δεν μπορούσε να τα ξεχωρίσει!

Ένα άλλο πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι συχνές αυτοκτονίες ουραγκοτάνγκων. Οι ουραγκοτάγκοι είναι τα ζώα που τείνουν να μιμούνται την ανθρώπινη συμπεριφορά στο έπακρο. Πολύ εύκολα μπορούν να μάθουν να τρώνε με μαχαιροπήρουνα, να πίνουν κρασί, να καπνίζουν κλπ.

Φυσικά όσα ανέφερα παραπάνω είναι υπερβολικά ακραίες καταστάσεις και δεν έχουν καμία σχέση με την αγνή αγάπη που έχει η nosyparker για τα ζώα και ειδικά για τα γατάκια. Το τράβηξα λίγο στα άκρα για να δείξω κάποια πράγματα που ίσως σε πολύ μικρό βαθμό υπάρχουν σε όλες τις σχέσεις ανθρώπων και ζώων, όσο το ζώο φυσικά θεωρείται κατοικίδιο.; 30 Αυγούστου 2008 στις 1:05 μ.μ.
nosyparker είπε...: Αχ βε Γιάννη τι μου κάνεις τώρα! Εγώ βασικά δεν έχω απολύτως καμία αντίρρηση να παντρευτούμε. θα πρέπει να ρωτήσω όμως και τον άντρα μου :-D

Τώρα για τα υπόλοιπα, τι να πω! Όντως πολύ σοβάρεψε το θέμα. Καημένος σκύλος! Εγώ πάντως το βιντεάκι το έβαλα μόνο για να γελάσουμε.

Φιλλλλάκια ΧΧΧ; 30 Αυγούστου 2008 στις 1:17 μ.μ.
Ιωάννης Πρωτονοτάριος είπε...: Ελπίζω να μην έχει ούτε κι αυτός αντίρρηση..!! Ο δικός πάντως δεν έχει!

Ποιος είπε ότι δεν γελάσαμε;;;;; Το ξαναλέω ότι δεν υπήρχε καμιά απολύτως μομφή!!! Ήταν απλά μια ακόμα ευκαιρία να κάνω show off!

Ένας μεγάλος σκηνοθέτης είπε: "το χιούμορ δεν έχει καμιά σχέση με το γέλιο. Υπάρχουν κωμωδίες που δεν έχουν ίχνος χιούμορ και δράματα που ξεχειλίζουν από αυτό"!

Είναι πολύ πιο υγιές να γελάς και να προβληματίζεσαι από το να γελάς απλώς..

Φιλιά σε όλους, "γυναίκες, άντρες και εξωγήινα άφυλα είδη" (όπως είχε πει στο λόγο του ο Ντέιτα τη μέρα του γάμου του ύπαρχου Ράικερ με τη σύμβουλο Ντιάνα Τρόι); 30 Αυγούστου 2008 στις 1:31 μ.μ.